Hallo, daar is ze weer!
Het gaat alweer veel beter met me. De pijn is zowat over en dat scheelt 90% van het welbevinden. Ik neem in elk geval geen pillen meer om de pijn te verdrijven. Wat er over is, houd ik omdat die me eraan herinnerd nog niet in een hogere versnelling te gaan. Ik weet hoe ik ben, als het maar enigszins kan, sta ik weer als een idioot zware klussen uit te voeren. Verstandig hè, had je niet achter me gezocht hè?
Peter is zomaar blij dat ik weer ‘praatjes’ heb! Dat is niet altijd genieten kan ik je verzekeren,
maar zo’n zielig hoopje aan zien is ook niet alles en -om tal van redenen- wel het laatste wat ik wil zijn.
‘Shit happens’ natuurlijk nog heel erg vaak, maar daarvan weten we dat we het toch echt een half jaar moeten geven voor het lichaam om op de nieuwe situatie te reageren en we kunnen beoordelen of het een leefbare situatie is. Dr. Engel bevestigde dat alle mensen met een Ileostoma hebben of hebben gehad met hetzelfde probleem kampen. De pijn kan volgens hem nog weken duren en hoort er allemaal bij. De verkeerde beweging die ik in het Ziekenhuis gemaakt hebt heeft niets met het buikvlies te maken, zegt hij, want daar is nu niet doorheen gesneden. De wond is wel door de buikspieren heen en daardoor werkt de hele rechterzijde van mijn buik anders. Ik moet daarom de buikspieren voorlopig proberen te ontzien.
De pijn loopt via mijn zij door naar mijn rug (alleen rechts) en dat is volgens Engel ook normaal. Het is één grote brede spierpartij die helemaal doorloopt tot op de rug.
De wond is vuil, licht ontstoken en staat nog wagenwijd open. Je kijkt zo naar de verschillende huidlagen. Jakkie. Advies van Engel; douche erop zetten en zo schoonspoelen.
Nou, mooi, weten we dat ook weer allemaal.
Om de tijd door te komen ben ik begonnen met een enorme handwerkklus. Het is geen zware lichamelijke inspanning en ik vind het leuk, maar heb er nooit tijd voor. Ik maak een tafelkleed waar ik met de hand 96 vilten hartjes en klavertjes 4 aan het opbrengen ben. Eerst de vilten lapjes één voor één met het handje gewassen en daarna gestreken. Vilt heeft de akelige gewoonte om heel erg af te geven in de was, dus je moet het ergste verfoverschot van tevoren uitwassen. Ik hoop maar dat het afdoende was, anders is na de eerste wasbeurt van het tafelkleed de zaak alsnog naar de filistijnen. Heeft er iemand nog een wastip voor me? Toen alles uitgeknipt en nu appliqueren.
Net kwam Max terug van de winkels (om zijn Sinterklaas inkopen te doen) samen met de buurjongen Linso en die zei heel spontaan “oh wat mooi is dat”. Leuk hè?
Peter is het weekend naar Madrid (personeelsuitje) en nu staan Max en Linso samen tosti’s te maken. Schattig die twee opgeschoten gasten. Linso snijdt de kaas en Max bedekt de broodjes. Max brengt mij ook een bordje. Jammie. Annelies gaat eten. Doei !
Annelies
Geen opmerkingen:
Een reactie posten