Maandag 21 juni naar de Stoma- en wondverpleegkundige om de hechtingen te laten verwijderen. Die dingen beginnen aardig te trekken, dus daar was ik wel blij mee. Was, want ik wist toen nog niet dat het zo'n pijn zou doen! Je zou bijna gaan denken dat ik een pieper ben, maar echt... het was alsof ze me onverdoofd aan het hechten was. Alles zat zo verschrikkelijk strak, dat ze met een pincet de hechting moest optrekken om met het speciale mesje achter de knoop te kunnen komen. Daar was ik even niet op voorbereid. Peter bleef op de gang wachten,
maar toen hij me zo hard hoorde kreunen en gillen zelfs, heeft hij zijn vingers in zijn oren gestoken. Toen daar zelfs de pijnlijke waarheid doorheen klonk is hij maar naar de liften gelopen om buiten gehoorafstand van de martelkamer te komen.
Wat een baan! Als je mensen zo'n pijn moet doen...
Dinsdag 22 juni was ik bij de Gynaecologe en ze was het met mijn voorstel eens om de baarmoeder te verwijderen tijdens mijn tweede operatie, wanneer het tijdelijke stoma wordt opgeheven. Ze gebruiken dan gewoon het bestaande litteken om me open te snijden. Eindelijk ook iemand die me gaat helpen om van de menstruatie af te komen, die nu al meer dan 4 weken duurt. Ik krijg daartoe een injectie waarmee een capsule onder de huid wordt ingebracht. De capsule laat gedurende 3 maanden een soort anti-hormoon los waardoor ik -tijdelijk- versneld in de overgang wordt gebracht. Het zal evenzogoed nog zeker een maand duren voordat het menstrueren echt stopt, maar als het goed is komt het daarna niet meer terug.
Eigenlijk vind ik dat nog wel erg lang duren, maar er is gewoon geen andere oplossing. Je moet nagaan dat ik een giga bloedarmoede heb, met een HB van 5,6 . De HB waarde zou voor een vrouw tussen de 7,5 en 9,8 moeten zijn.
Bloedarmoede is een tekort aan Hemoglobine ofwel rode bloedlichaampjes. IJzer vormt Hemoglobine. De rode bloedlichaampjes heb je nodig omdat zij zuurstof aan zich binden en dit door je lichaam vervoeren. Zuurstof is energie. Bloedarmoede = géén energie, maar ook; zonder ijzer sterven lichaamscellen door zuurstofgebrek. Als het alleen maar energie is, zou ik het nog niet erg vinden, maar het houdt ook in dat mijn herstel erdoor vertraagd. Alhoewel alle artsen die ik nu zie unaniem zeggen dat ze me er wel heel erg pittig bij vinden zitten voor iemand die nog maar net zo een zware operatie heeft gehad.
Kan je nagaan. Met een beter bloedbeeld zou ik nu tegen de muren opvliegen van de energie .... Voorlopig is mijn arme lichaampje elke dag opnieuw bezig de bloedvoorraad aan te vullen die er aan de onderkant met dezelfde vaart weer uitloopt. Om gek van te worden.
De keerzijde van de capsule met anti-hormoon is dat ik nu ook de geneugten van de overgang zal ondervinden zoals opvliegers, stemmingswisselingen, mogelijk botontkalking en dergelijke. Wat dit spul verder bewerkstelligt is dat de vleesbomen slinken en de baarmoeder in omvang zal afnemen.
Nu alleen woensdag nog aan de Chirurg vragen of hij het ook ziet zitten om de tweede operatie te combineren en dan ben ik eindelijk van dat kreng verlost.
Woensdag 23 juni naar de Chirurg voor de eerste nacontrole:
Gelukkig is hij het er ook mee eens, dat we die tweede operatie mooi kunnen gebruiken om de baarmoeder te verwijderen. Hij heeft dat gedrocht met eigen ogen gezien en snapt als geen ander dat ik er alleen maar last van heb.
Hij stelt vast dat de wondgenezing er buitengewoon goed uit ziet. En omdat het er al zo snel, zo mooi en goed gaat, meent hij dat ik wel een stuk sneller de tweede operatie zou kunnen krijgen dan over de standaard twee maanden die er normaliter voor staan. Aan de andere kant, zegt hij, is het misschien ook wel goed om die twee maanden aan te houden zodat we zeker weten dat alle wonden en naden een optimale hersteltijd hebben gehad. Bovendien is de vakantieperiode al begonnen. Hijzelf gaat over twee weken met vakantie en vervolgens is het maar de vraag of hij bij terugkomst een Gynaecologisch gespecialiseerde chirurg kan vinden die ingeroosterd kan worden.
Ik complimenteer hem nadrukkelijk met zijn geweldige team. Wat zijn dat allemaal een prettige mensen en wat een verschil met het verplegersvolkje! Het zijn natuurlijk intelligente lui waar ik mee praten kan en die mij gewoon als een gelijke behandelen, in plaats van een patiënt die al die ingewikkelde zaken toch niet snapt. Ze staan ook open voor mijn ideeën, zoals mijn voorstel de tweede operatie te combineren. Een verademing.
Uiteraard vond hij dat heel leuk om te horen.
(Wie mij kent weet dat ik nogal scherp commentaar geef en beoordelend kan zijn, maar wie mij nog beter kent weet ook dat ik de compliment en eer met hetzelfde gemak, royaal geef.)
En het aller aller aller beste nieuws is dat Engel vertelde dat het hele pakketje wat weggenomen is door het lab is onderzocht en de kanker echt h e l e m a a l weg is. Er waren drie lymfe klieren uitgenomen (die onderdeel van het pakket uitmaken), waarbij in één daarvan een uitzaaiing van actieve kankercellen gevonden waren. MAAR, deze lymfe klier is een eindstation waarvandaan géén vloeistoffen het lichaam in vervoerd worden. Er is dus geen enkele kans dat het vanuit die bewuste klier ergens anders heen kan zijn gegaan. Een aanvullende chemokuur is daarmee dan ook niet nodig.
Deze bevinding betekent tegelijkertijd dat Dr. Derksen van het Slotervaartziekenhuis gelijk had bij mij niet de oppervlakkige operatie te willen uitvoeren. Heel goed ingeschat van hem dus!
Vanochtend bij de huisarts is mijn plasje vrij van blaasontsteking bevonden en de moeite met plassen als ook de druk die ik op mijn blaas voel, zijn het gevolg van de operatie. Volgens Engel duurt dat ongeveer 5 tot 6 maanden (!!!). Je moet er wat voor over hebben om van je kanker af te komen.
Annelies
Geen opmerkingen:
Een reactie posten