Met een schitterende zonsopkomst in de achteruitkijkspiegel, begeven we (Isabel en ik) ons naar de tennisvelden. Iedereen zit al in de kantine aan koffie of thee als we aankomen. Als de warme dranken op zijn kunnen de jonge dames de kou in en kunnen de wedstrijden beginnen. Eerst worden er twee enkeltjes gespeeld: Kelsey en Derya gaan de baan op. Niet spelende Lara en Isabel komen binnen. Lara heeft zichzelf op haar hand geslagen. De plek zet behoorlijk op. Ondanks dat, schept ze er genoegen in haar moeder te plagen met de aanblik van de zwelling. Onmachtig het leiden van haar kind aan te zien, wendt ze gekweld het gezicht af. Daarna staat Lara haar vader met zijn eigen sjaal te wurgen. Het zal dus wel meevallen met de blessure.
Er wordt door allemaal verdraaid aardig geslagen. De speelsters zijn echt aan elkaar gewaagd. Derya brengt als eerste de overwinning binnen en meldt 6-3 6-4.
Binnen zitten ook de niet spelende meisjes van ZAP gezellig te kletsen met hun Captain en de moeders van de Fortuna speelsters. Ook bij de ZAP meisjes slaat de verveling toe. Loes (die eigenlijk Sarah zou willen heten) zit aan haar racket te peuteren en vraagt of dit en dat er niet af mag…. Ondertussen vallen bij Kelsey de beslissende slagen in het voordeel van de tegenstandster uit. Jammer hoor, want ze stond echt uitstekend te spelen. En wat kan die meid rennen! Vooruit dan, we gunnen ZAP ook een puntje. Anders is die enorme rit, van bijna een uur, wel heel erg zuur: 3-6 2-6. Heel fideel van je hoor, Kelsey!
De dubbele partijen kunnen beginnen. Alhoewel…. voordat ze het veld op kan, vergewist Lara zich er eerst van dat ‘r haar goed zit. Alles pico bello, dat is fijn, dus daar gaan ze. Kelsey en Lara op het middelste veld. Op baan 3, vormt Derya een duo met hartsvriendin Isabel.
Wat gebeurd er allemaal?! We zien de meiden steeds een triomfantelijk “high five” geven.
Helemaal van ‘r apropos feliciteert Isabel aan het einde van de match haar tegenstanders. “Oh, nee... wij hebben gewonnen!!” 6-1 6-2
Binnen wordt door de vader van Lara, de route naar T.v. ZAP alvast doorgenomen. 5 februari mogen wij een uurtje eerder aan de croissant en thee. De moeder/Captain van ZAP bevestigd: “A7, Noord Hollands Kanaal, Kooibrug, dan linksaf” “Naar Den Helder?” “Ja, over de brug, maar daar staat het al aangegeven”.
Gooi maar in mijn pet, jongens. Ik zet mijn TomTom wel aan.
Op baan 2 vliegen de vonken er ondertussen nog steeds van af. Na een tie break van 7-5- wordt ook de tweede set met winst afgesloten: 6-2.
Joepie! Hartstikke goed gedaan allemaal!
Nog helemaal beneveld en in overwinningsroes zwaaien we de meiden van ZAP uit. “Goede reis.” Ze hebben bijna een uur reizen voor de boeg, terug naar Breezand.
Annelies Braakman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten