Vanochtend ben ik bij de chirurg geweest voor de tweede controle.
Hij is uitermate tevreden. Nergens ontstekingen, alles voelt en geneest goed (voor mij voelt het iets minder goed -auw, auw, auw-, maar dit terzijde) maar…. het is niet normaal hoe ik erbij zit "je ziet eruit alsof er niets is gebeurd". Zoals de internist ook al had aangegeven, hoort je volkomen uitgeblust te zijn. Dat ben ik niet. 10 dagen na de operatie zat ik al op de fiets…. "Niet normaal", volgens hem.
De pijnlijke steken die ik zo af en toe voel zijn wel normaal, evenals
de soms trekkerige buikspieren. De hechtingen zijn aan de binnenkant aan de buikspieren vastgemaakt. (Aha, vandaar.)
Normaal of niet, we zijn begonnen met het plannen van de voorbereidingen op de volgende operatie.
We hebben twee afspraken voor voorbereidend onderzoek ingepland; één met de Gynaecologe en één met hemzelf. Beide in mijn vakantie, terwijl ik in Zeeland ben, maar dat boeit niet. Het voordeel van vakantie in eigen land is dat je met 2 uurtjes weer terug kunt zijn.
Tja, en daarna als na de onderzoeken alle seinen op groen staan, gaan we de operatie plannen. Ik verwacht in de laatste week van augustus, maar…. vorige keer zat ik er ook naast… en ik verwacht ook dat ik na die operatie wel normaal zal herstellen (dus minder soepeltjes dan nu, omdat twee zware operaties wel een aanslag zullen zijn op dat kleine lijfje).
Vanavond naar de afscheids-Musical van de kinderen. Daar deed ik het allemaal voor hé!
De juf zorgt voor een zachte stoel waar ik met opgetrokken benen in kan zitten en een beetje kan draaien en schuiven, want twee uur op een harde houten stoel….. dat houd ik nog niet vol.
Niet vergeten zakdoekjes mee te nemen (snik).
Groetjes,
Annelies
Geen opmerkingen:
Een reactie posten