Post-it 31 mei 2010

Vrolijke stipjes

Isabel kwam met een vriendin tussen de middag thuis een broodje eten en we hadden natuurlijk het fantastische nieuws van het St. Michaël College, waardoor ik er te laat achter kwam dat ik al onderweg had moeten zijn naar het VU-ziekenhuis!

Om 13.00 uur ben ik het huis uitgerend naar het stations.  Een goede basisconditie zorgde ervoor dat ik  dit zonder problemen kon volhouden en zo stond ik nog maar net twee minuutjes op het perron uit te hijgen, toen de trein kwam.

'Time management’ noemen ze dat.

De rozen zullen bloeien.

Groeien de mooiste rozenstruiken niet uit de best bemeste aarde?  Eerlijke, rijke, zuivere, heerlijk riekende koeienvlaai?

Uitgeloot en een kansloze 26e plaats op de wachtlijst.  

Bij de Radioloog...

Volgens de dame van de inschrijvingsbalie heb ik recht op "patiëntenvervoer" per taxi, of een kilometervergoeding bij "eigen vervoer".  Ik heb geen belangstelling.  

Bedankt!

Door mijn schaamteloze aandachttrekkerij, mag ik mij verheugen in jouw steun.   Het moet nog gaan beginnen, maar ik wil je tussendoor even laten weten dat ik je aandacht in al z’n vormen, echt enorm waardeer.  

je kaartje,

je SMS-je,

je telefoontje,

„Lie back and think of England”

Contrastvloeistof drinken is vies.

Het heeft niet een hele sterke smaak, maar het geeft me dezelfde griebels als melk.

Ik voel me er „niet lekker” door.  Of is het verbeelding?

In ieder geval is de diaree geen verbeelding.  Even de bijsluiter lezen

2e Post-it 20 mei 2010

Post-it 20 mei 2010

En toen….

Sorry

We zijn toch nog niet helemaal uitgerechercheerd…
Er moet nog een CT-scan van de lever gemaakt worden.   Hieruit moet blijken of er toevallig, per ongeluk toch nog uitzaaiingen zijn (in de lever dus).  Men verwacht van niet, maar het moet eerst onderzocht worden voordat we echt met de behandeling kunnen beginnen.
De afspraak daarvoor is morgen om 10.10 uur.  Van tevoren moet ik contrastvloeistof drinken.  

Post-it 17 mei 2010

"Medisch geheim"

De persoonsgegevens die het Slotervaartziekenhuis van mij in de computer heeft staan verschijnen op het scherm.   Klopt dit nog?

Zeg eens jAAA….

Ja mensen, het was weer een gênant onderzoek zo op onze trouwdag, 

In voor -en tegenspoed

Hemelvaartsdag

Heel veel mensen denken dat ik „het” van me af schrijf.

Kan ik me voorstellen.  Dat ligt ook wel voor de hand, maar de eerlijkheid gebied te zeggen: 

Ik heb deze week de tijd van m’n leven gehad!

Elke dag uren schrijven.  Ik doe niets liever.   Daarbij, ik krijg de liefste kaartjes, de mooiste boeketten, de warmste ontmoetingen, de beste wensen, de fijnste complimenten.

Ik kan me nog lang genoeg beroert voelen.

Dat is geinig zeg; terwijl ik typ, schuift de bladzijde omhoog  en nu zie ik alleen de benen van Jezus nog met daaronder  zijn volgelingen met hun handen wat omhoog. Het lijkt zo net of hij door zijn vrienden vrolijk in de lucht wordt gegooid.  Oeps, dat was iets te hoog… Jezus, zo de hemel in gejonast.  Nou, die zien we voorlopig niet meer naar beneden komen.

Vrolijke Hemelvaart.

Ohh, wat ben ik errug he?!

Feiten en cijfers

Dit verhaal staat nu hier: Op middelbare leeftijd wordt je heel erg ziek, maar ook weer beter

Twiet...

Dit verhaal staat nu hier: Tweet..... (uit 2010)

Alles voor de kinderen: 10 mei 2010

Na die sentimentele moederdag shit van gisteren, tijd voor wat luchtigers.

Isabel zeurt me al dagen aan de kop wanneer we nou eindelijk weer eens  bij McDonalds gaan eten. Volgens haar eten we daar maar eens in de drie jaar of zo.  Ik denk dat de statistieken eerder andersom zijn, drie keer per jaar of zo.

Goed dan, straks op de terugweg (dit was gisteren).

Ergens langs de A7, tussen de Afsluitdijk en Wormerveer weet ik een McDonalds met een McDrive.  We hebben er een paar jaar geleden gegeten met Pa & Ma Spaan, Marcel, Jacqueline en Dennis, toen we van Terschelling kwamen.

Isabel wil ook koste wat het kost binnen eten.  Peter, Max en ik liever niet.  De vieze tafeltjes en de aanblik van de gemiddelde McDonald’s fan is net iets teveel gevraagd.   Gelukkig geen verder verzet van Isabel.

Er staat een enorme rij auto’s te wachten.  Ik neem alvast onze bestelling op zodat Peter het straks bij de paal vlot kan oplezen .  Iedereen weet wat ie wil, behalve ik.  Verdomme waarom hebben ze dat bord met de menu’s pas bij die paal gezet?

9 mei 2010, Moederdag

Niet alleen moederdag, maar ook de derde editie van "sneven en snichtendag”.
Dit keer georganiseerd door Ernst-Jan en Anneke.
We moeten om 07.00 uur op, want we worden om 10.00 uur op de koffie met gebak verwacht in Giethoorn.
Geen ontbijt op bed dus deze keer.  

8 mei 2010

Dit is ’m geworden

Luisterend naar de naam „Guess Who”,  mijn nieuwe tassie van Hester van Eeghen (Jordaan, Hartenstraat).   Onder de Westertoren bij zo’n kraampie waar het vers gemaakt wordt van heuse aardappelen, een patatje-met naar binnen gejast.  Weinig kauwen, want ik zag in de verte de tram aankomen.   Om een uurtje of 4 met Isabel naar de McDrive voor een Chocolade shake (Medium). Geen slecht leven!  (niemand die wil ruilen zeker?) Groet, Annelies

7 mei 2010

Ik ben gebeld door de secretaresse van de chirurg van het Slotervaart Ziekenhuis.  Volgende week vrijdag om 09.00 uur heb ik een afspraak.

Ook zo’n minpuntje van de schepping:  geen „uit-knopje” meegeleverd.
Het brein een week in de „herhaal” stand.

De chirurg heeft een half uur voor me gereserveerd.
Ik moet van tevoren een of andere zetpil gebruiken die de boel leeg maakt. Aan te vragen bij de huisarts en drie uur van tevoren in te nemen.   Eh.. hoe laat moet ik dan op voor die grap?!
Ik zei nog tegen die dame dat ik dat helemaal niet nodig heb, daar  zorgen de zenuwen wel voor .

Tijd om aan de lijn te werken. 6 mei 2010

Geen spectaculair ontbijt.  Alleen maar een halve chocolade croissant en een plak kandijkoek met roomboter.  Halve liter groene thee zonder suiker (dat lust ik gewoon niet in mijn thee) en twee espresso (zonder suiker, want ook dat lust ik niet in de koffie).

Achter de computer gaat mijn linker hand steeds naar mijn linker vestzak en haalt daar dan een of twee Jelly

Beans

5 mei 2010

Vanochtend heerlijk geroeid.  Het was druk op de Zaan, zodat we veel konden oefenen met „veilig boord” maken.
Aangezien er onder roeiers een opvallend hoog percentage uit de medische hoek komen (artsen, verpleegkundigen, fysiotherapeuten), kreeg ik van alle kanten het advies om vooral te proberen wat aan te komen voordat ik het ziekenhuis in ga.  Iedereen kan natuurlijk zien dat ik een geringe vetopslag heb.  Normaal gesproken een „gezond gewicht”. Maar aangezien de bestraling en later de operatie veel energie gaan kosten en ik vooral de eerste dagen na de operatie niet kan eten (sonde voeding), is het verstandig om een kleine reserve op te bouwen.

Klinkt me helemaal logisch in de oren, dus, doe ik mijn best:

Dikkedarmkanker. 1e mail na de 1e diagnose: Ter info, 4 mei 2010

Chill out!

Hallo allemaal,

Het zit er even niet in dat ik voor school de kris kras maak, voor de roei de Zaanspetters of aan het schoonmaken ga voor de WRV.  Examen kleine stuur C2 moet ook even uitgesteld worden tot het najaar.

Vandaag ben ik weer bij de internist geweest en de tweede bioptie bevestigde de conclusie van de eerste bioptie: kwaadaardige kanker in de dikke darm.